Rafiq Oday:

30 ildən sonra həmkarlarım ad günümü 23 iyulda keçirməyə nail oldular

Dəyərli dostlar, bildiyiniz qədərilə mən 30 il ad günü keçirməmişəm. Səbəbi də o olub ki, 23 iyul - Ağdamın işğalı mənim ad günümə düşüb. İşğal dönəmindəki 28 ildə ad günlərimin böyük əksəriyyətini Bakıda ağdamlılarla birgə Şəhidlər Xiyabanını ziyarət etməklə keçirmişəm.

İkinci Qarabağ savaşından sonra Ağdamla bərabər mənim ad günüm işğaldan azad olundu, ruhum isə girovluqdan. Bununla belə, son iki ildə də ad günü keçirə bilmədim, ruhumda, cismimdə - viran qalmış tarpaqlarımızdakı kimi təmir-bərpa işləri aparır, özümü yeni doğuluşa hazırlayırdım.

30 ildən sonra nəhayət ki, həmkarlarım, qələm dostlarım hərəkətə keçdi və məni qınayaraq ad günümü keçirməyə - özü də öz günündə, 23 iyulda nail oldular.

Bu şəkillər də sözügedən ad günündə çəkilmiş şəkillərdir.

Bir məsələni xüsisilə qeyd edim ki, ötən illər ərzində Ağdamdan olan hörmətli, izzətli, adlı-sanlı dostlarım mənə deyirdilər ki, qoy Ağdam işğaldan azad olunsun, sənin keçirə bilmədiyin ad günlərinin hamısını bir ildə Ağdamda dəmli-dəstgahlı keçirəcəyik.

Allah canlarını sağ eləsin, sanki hər şey unuduldu. Zəfər müjdəsindən keçən 3 il ərzində nə bircə dəfə Ağdamda olmuşam (odu öz qabaqlarına və ətraflarına yığışanların qabağına çəkənlərin sayəsində heç Şuşada da olmamışam), nə də verilən vədlərlə bağlı hər hansı bir dəvət almışam... Bununla belə, hələ hər şeyin qarşıda olduğuna inanıram.

Allah Müzəffər ordumuzu qorusun. Şəhidlərimizin ruhu şad olsun. Qazilərimizə can sağlığı, veteranlarımıza ruhlarını oyaq saxlamağı, gənclərimizə bu igid oğullardan örnək götürməyi arzu edirəm.

30 ildən sonrakı yeni doğuluşun düşərli, ad günün mübarək olsun, Rafiq Oday.