97 ya 98-ci il idi. O vaxt Az.Tv-də ölkə televiziyasının ilk tok-şousu olan "3 nöqtə" proqramının aparıcısı idim. Yeni sədr rəhmətlik Nizami Xudiyev "islahat"lara başlamışdı: verilişlərin adını dəyişib "yeni proqram" adı ilə təqdim edirdi. Mən imtina etdim deyə proqramı bağlatdırdı. Səhv eləmirəmsə eyni səbəbdən Mübariz də "Qulp"unu götürüb ANS-ə getdi. Məni isə Şakir Eminbəyli o vaxtlar yeni fəaliyyətə başlamış "Viruose" TV-yə dəvət etdi. Mən gələndə artıq Siyavuş, Oqtay, Yaşar ayrılıb "SOY" prodakşnı təsis etmişdilər. "Virtuoz"da ilk işim "Bir cənub kəndində" musiqili filimin çəkilişi oldu. Və filmdə də ölkə estrada "ulduz"larının demək olar ki, hamısı rol almışdı. Bu həmin dövr idi ki, Nazpəri Dostəliyevanın "ulduzu" yenicə parlamışdı. Və Nazpəri xanım bir əlçatmaz "ulduz" sayılırdı. Amma buna baxmayaraq mənim rejissoru olduğum filmdə çəkilməyə razılıq vermişdi. Həmin ərəfədə Oqtay mənə zəng etdi. Xahiş etdi ki, onu Nazpəri ilə görüşdürüm. Və biz Nazpəri Dostəliyevanın "Azadlıq" prospektindəki evinə yollandıq. Mən onları tanış elədim. Oqtaygilin nə qədər istedadlı birisi olduqlarını söylədim. Və Nazpəri də özünün o vaxtlar şah əsəri sayılan "Nə olar Allahım ayırma bizi" mahnısının klipini çəkilişlərini bu gənclərə etibar elədi. Qeyd edim ki, həqiqətən də o vaxtlar həmin mahnıya klip çəkmək təklifi çoxlarından gəlsə də Nazpəri xanım hər dəfəsində süjet xəttini bəyənmədiyinə görə imtina etmişdi. Ancaq Oqtayın 2-3 gün sonra yazıb gətirdiyi ssenarini bəyənmişdi. Və təxminən 2 həftədən sonra həmin məhşur klip efirlərdə yayımlandı.

Oqtayla tanışlığımızın tarixçəsi belə olub. O, istedadlı birisi olmaqla bərabər, həm də ünsiyyətcil birisi idi. Ona kömək, məsləhət üçün üz tutanlara imkanı daxiində həmişə köməklik edərdi. Çox heyf- vaxtsız getdi. Allah onu bizdən tez ayırdı: yerini behiştlik eləsin..