-Salam, Günel xanım. Sizi görməyə çox şad olduq.  Təbəssümüzlə insana çox gözəl pozitiv enerji ötürürsünüz.

Mən də sizi salamlayıram. Çox təşəkkür edirəm.

-İlk olaraq özünüzü təqdim edin, zəhmət olmasa.

Mən Ravilova Günel Azər qızı 1981-ci il 13 mart tarixində rəssamlar ailəsində dünyaya gəlmişəm. Anam və atam rəssam olublar. Eyni zamanda babam Əliəşrəf Məmmədovun mozaikaları bu gün də Bakı şəhərinin müxtəlif yerlərini bəzəyir. Demək olar ki, uşaqlıqdan, 3-4 yaşından rəssamlıqla məşğul olmuşam. Belə bir ailədə böyüməyim əlbəttə ki, mənim gələcək həyatıma çox böyük təsir göstərdi. Kiçik yaşlarımdan evdə rəngarəng əsərlər ərsəyə gətirən, təsvirlər edən ailəmi gördükcə bu sahəyə olan maraq məndə formalaşırdı. Dörd yaşından Azərbaycan Telestudyasında bur çox verilişlərdə mənim əsərlərim nümayiş olunurdu. Orda məktəbdə müxtəlif sərgilərim keçirilirdi. Beləliklə rəssamlığa qədəm qoydum və 2009-cu ildən etibarən Azərbaycan Rəssamlar İttifaqının üzvüyəm. 

-Necə oldu ki, rəssam olmağa qərar verdiniz?

Düzünü desəm, mən rəssam olmağı əsla düşünmürdüm. Mənim iki ixtisasım var. Bunu eşidən hər kəs təəccüblənir.

-Tam olaraq neçə yaşnda qərar verdiz rəssam olmağa?

20 yaşmda tam olaraq rəssam olacağım qərarı verdim. 150 saylı tam orta məktəbi bitirdikdən sonra maliyyə, iqtisadiyyata qəbul olundum. Daha sora işə Milli Təhlükəsizlik Nazirliyində  inspektor vəzifəsində çalışmağa başladım. Sonra ali diplomasiyabunisinə hüquünas kimi qəbul oldum. 2005 ci ildə. Axıra kimi oxusum bitirdim. Təhsilimi davam etdirmək qərarəna gələrək, Azərbaycan Diplomatik Akademiyasının “Hüquqşünaslıq” fakültəsində təhsilimi davam etdirdim. Başqa ixtisaslara sahib olsam da, hər zaman rəssamlıqla məşğul olurdum.

-Çoxlarının arzusu olan ixtisası bitimisiniz amma siz bu ixtisasınız ola-ola rəssam olmağı seçmisiniz. Ailədə buna qarşı çıxan oldumu?

Çıxan oldu, bəli. Mənim gözəl işim, vəzifəm var idi amma azadlıq yox idi. İşimi, vəzifəmi rəssamlığa qurban etdim. 

-Bəs bu yolda sizə dəstək olan oldumu?

Daha çox özüm özümə ən böyük dəstək idim. Anam Fatma Məstanova illərlə Azərbaycan televiziyasında rejossor kimi çalışıb. Atam ilə birdə Əzim Əzimzadə adına İncəsənət Kolıecində təhsil alıb, tanış olublar. Onlar çox gözəl bilirdi rəssam necə olmalıdır. Ona görə də mənə bu yolda qarşı çıxmadılar. Mən də böyük bir risk edərək, hərşeyi atıb məhz bu sahəni seçdim. Düzdür, çox çətinliklərim oldu amma indi hər şey öz qaydasındadır.

-Çətinlikdən söhbət açmışkən bu sualı verim ki, hər sahənin özünə görə yaxşı və pis tərəfləri var. Bəs sizə görə rəssamlığın çətin və pis tərəfləri nələrdir?

Deyirlər ki, rəssamlıq dövlətlilərin peşəsidir. Rəssamlıq ləvazimatları, kətan, boyalar və s. materiallar olduqca bahalıdır. Biz rəssamlar üçün əsas çətinlik yaradan budur. Əsri çəkib, satıb, yeni material almaq lazımdır amma bizdə satış məsələləri də biraz çətindir. 

-Bəs rəssamlığın yaxşı tərəfləri nələrdir?

Yaxşı tərəfi odur ki, öz fikirlərini azadlıqla ifadə edirsən. Çoxlu tələbələrim var. Onlara kömək edib, yetişdirirsən, öz düşüncələrini ifadə edə bilmələri üçün nələrisə öyrədirsən. Nəyəsə baxaraq əsər ərsəyə gətirmək çox asandır, lakin öz düşüncə və arzularını kətana köçürməyi hər rəssam bacarmır.

-Biz sizin əsərlərə baxanda görürük ki, öza-dəst xəttinizi tapmısınız. Əsərə baxdıqda artıq bəlli olur ki, bu Günel Ravilovanın əsərləridir. Necə oldu bu dəst-xətti tapmağınız?

Uşaqlıqdan təsvirlərim bu formada idi. Hətta ailəm də fərqli tərzdə əsərlər ərsəyə gətirdiyimi görüb təccüblənirdi. Kiçik yaşlardan elə sürrealizmə meyilli idim. Əsərlərimin çoxuna diqqət yetirsəniz görərsiniz ki, atalar sözlərini təsvir etmişəm.

-Müraciət etdiyiniz mövzulara nəzər yetirsək görürük ki, ən çox müraciət etdiyiniz  mövzulardan biri də “Qadın” mövzusudur. 

Bəli, özüm də qadın oldugum üçün bu mövzu mənə daha yaxındır. Düşünürəm ki qadın həyatı çətindir. Həyatda böyük yük, ağırlıq qadınların çiyinlərindədir. Qadınlar mənə sosial mediada öz həyat hekayələrini yazaraq onların həyatına həsr etdiyim əsərləri ərsəyə gətirməyimi istəyiblər. 

-Olubmu elə əsər? 

Məndə o mövzuda iki eskiz var. Bir gün hətta görüşümüz belə olub.  Qadınlarla görüş keçirən psixoloq mənim o mövzuya həsr etdiyim əsər üzərinsən müzakirələr apararaq ailə çətinliklərindən bəhs etdilər. Mən də əsərin rəssamı kimi iştirak edirdim. 

-Bəs bu qadın mövzusu ilə yanaşı sizi maraqlandıran hansı mövzulardır?

Hər insanın həyatında olan sevgi. Sevgi isə tək qarşı cinsə deyil, həm uşağa, həm ailəyə,  həm həyata, sevdiyin işə qarşıdır. Ona görə mənim qadnlarıma nəzər yetirsəniz, elə qarşınızdaki əsərdə də qadının balıqla yaşadığı sevgini görürsünüz.

-Dediniz ki, atalar sözləri ilə bağlı əsərləriniz var. Bu əsərlər haqqında danışaq bir az. 

Var, bəli, elə əsərlərim çoxdur. “Oğru elə bagırdı ki ,dogrunun bagrı partladı”, “Xalqın gözü tərəzidir”, “Biri işlər on birii dişlər”, “Altı təzək üztü bəzək” və s. kimi.  İnsanın yeddi günahı haqqında da 7 əsərim var.

-Atalar sözləri ilə bağlı nə zamandan əsərlər yaratmağa başladınız? 

Məndə qədim atalar sözü kitabı var idi var. Bir gün təsadüfən həmin kitabı vərəqləməyə başladım və gördüm ki, kitabda çox mənalı sözlər var. Həmin mövzular əsasında işləyin əsərlər ərsəyə gətirməyə başladım. Bu hadisə hardasa 6-7 il öncədən baş verməyə başladı. Əsərlərimdə milli ənənələrimizlə sürrealizmlə birgə vəhdət şəklində nümayiş etdirmək əsas məqsədimdir. Rəssam İ.Bosx və P.Breygel kimi. Mən onlardan ilhamlanaraq belə əsərlər yaratmağa başladım. Düşündüm ki, bizdə belə rəssam yoxdur. Niyə də olmasın? Onların da atalar sözləri işlədiyi maraqlı süjetləri var.

-Hansısa hadisəylə baglı təsirlənib ərsəyə gətirdiyiniz əsər var?

Olub, çox var.  Xocalı faciəsinə aid çox ağır süjetli əsərim var.. O əsəri ərsəyə gətirmək üçün çoxlu filmlərə baxdım. Əlində körpəsi olan qadınları təsvir etdim. Bu təsvirləri o anları yaşayaraq yaratdım. Əsəri yaradarkən öz uşaqlarımın bələklərindən istifadə etdim. Onları boyaları batırıb əsərlə ahəng yaratdım. Çox kədərli və olduqca təsirli bir əsər ərsəyə gəldi. Müxtəlif maraqlı hadisələrlə bağlı əsərlərim var. 

-Heç zaçan satmaram dediyiniz əsər var? 

Məncə bu düzgün fikir deyil, eqoistlikdir amma satmaq istəmədiyin əsərə elə qiymət qoyursan ki, heç kim onu almasın (gülür). Sonra da fikirlərşirsən ki, əsər də azadlığa çıxmalıdır ki, kimsə onu görsün, seyr etsin. Mənə elə gəlir ki, kimsə əsəri bəyənib istəyirsə, o addımı atıb vermək lazmdır.

-Mən sizin daimi izləyicinizəm və görürəm ki, bir çox sərgilərin aktiv olaraq iştirakçısısınız. Bəs əsərləriniz ölkəmizdən kənarda, xaricdi sərgilərdə nümayiş olunubmu? Olunubsa hansı ölkələrdə? 

Olub, çox olub. Mən 2014-cü ildə Parisdə biennalidə iştirak etmişəm.  Avstraliya səfirliyində əsərim var, Meksika da çox əsərlərim var. Hindistan, Riqa, London, Paris, Türkiyə, Moskva, Peterbuqr, Avstriya, İtaliya və s. kimi bir çox ölkələrdə. 

-Bəs Azərbaycanda fərdi sərgi keçimisinizmi? 

Bəli, Azərbaycanda dörd fərdi sərgim keçirilib. Axırıncı sərgim 2022-ci ildə Room Baku-da keçirildi. Düzü istəmirdim sərgi etmək planım yox idi mma təklif etdilər, mən də qəbul etdim. Bir çox solo və performans sərgilərim də olub.

-Bəs yeni fərdi sərgi keçirmək planınız varmı?

Planım demək olar ki, yoxdur. Təkliflər də var, lakin nümayiş üçün hazır deyilən. Bizdə rəssamın üzərinə çox iş düşür. Xarici ölkələrdə hər rəssamın öz art meneceri vardır. Bizdə bütün yük rəssamın üzərinə düşür.

-Dediniz xarici kolleksiyalarda əsərləriniz saxlanılır. Bəs dünyada muzeylərində?

Xarvatiyada muzeydə üç əsərim saxlanır. Biz həmin ölkədə Art Games olimpiadasında iştirak etdik. 

-Bəs Azərbaycanda?
Müasir İncəsənət Muzeyində, Azərbaycan Dövlət Rəsm Qalereyasında əsərlərim qorunub saxlanır

-Əziz Günel xanım, bu maraqlı və səmimi söhbət üçün sizə dərin təşəkkürümüzü bildiririk. Yaradıcılıq əhval-ruhiyyəniz daim aşıb daşsın, səsiniz daha yüksəklərdən gəlsin.

Ziyarət xanım, gəlib qonağ olduğunuz, emalatxanamı ziyarət etdiyiniz üçün mən təşəkkür edirəm.

Ziyarət Cabarova,
Azərbaycan Rəssamlar İttifaqı Gənc Sənətşünaslar Birliyi üzrə Prezident təqaüdçüsü, Azərbaycan Dövlət Rəsm Qalereyasının böyük elmi işçisi, Sənətşünas, kurator